دیپلماسی فطرت

پیام رهبران بزرگ، ترجمان ضرورتهای یک مقطع تاریخی مهم است که در آن شکل می گیرند. به عنوان نمونه اکنون است که ما می توانیم بسترهای تاریخی و شرایطی پیام تاریخی حضرت امام (ره) را به آقای گورباچف بفهمیم و تفسیر کنیم، و متوجه شویم که حضرت امام (ره) چه هوشیارانه آن مقطع بسیار مهم در سیاست بین‌الملل را شناختند و به تحلیل آن پرداختند. این پیام از چند نظر حائز اهمیت است یکی برهه زمانی انتشار پیام است، به اذعان بسیاری از اندیشمندان، نظم ناعادلانه ایجاد شده بوسیله نظام سلطه که قرار بود جهان را مطیع لیبرال دموکراسی غربی قرار دهد، در حال رنگ باختن است و هندسه قدرت جهان در حال تغییر می باشد، در خصوص اهمیت این برهه زمانی می بایستی به گرایش دولت‌های غربی و دنباله‌روان آن‌ها به فضای بی معنویت بین‌المللی و تلاش برای دین‌زدایی از عرصه بین‌المللی اشاره کرد، هم از این‌رو می‌توان رخدادهای اخیر در فرانسه و تحولات بین‌الملل و پروژه‌ی اسلام‌هراسی به‌ویژه در دو دهه‌ی گذشته را مصداقی بر این موضوع قلمداد کرد، باعث می شود که نامه رهبری به جوانان اروپا و آمریکا، پیامی محوری و بنیادین دانسته شود. دلیل دیگر اهمیت این نامه تعریف جایگاه نویسنده آن به مثابه یک مصلح اجتماعی و نه یک زعیم سیاسی و یک حکمران است. همین موضوع سبب می‌شود تا تدثیر این نامه به مراتب بیشتر شود. نیز از دلایل اهمیت این نامه می‌توان به طیف مخاطبان آن یعنی کسانی که آینده‌سازان کشورهای خود در مغرب زمین هستند اشاره کرد. در این نامه دولتمردان و سیاستمداران غربی مخاطب قرار نمی گیرند چرا که شرط بقا، ماهیت وجودی و ادامه حکمرانی آنها از بطن مفروضات همان لیبرال دموکراسی برآمده است. بعد مهم دیگر نامه رهبر انقلاب ماهیت پرسش‌گرانه‌ای بود که این نامه برای مخاطبان فراهم کرده بود. در ادامه تلاش داریم به برخی از وجوه این نامه تاریخی که در قاموس دیپلماسی فطرت رهبر انقلاب قابل تحلیل و بررسی است و جای خالی دیپلماسی عمومی را پر می‌کند، بپردازیم.