بازخوانی برگهایی از دفتر تاریخ دفاع مقدس
Deprecated: wp_make_content_images_responsive is از رده خارج شده است از نگارش5.5.0! بهجای آن از wp_filter_content_tags() استفاده کنید. in /home/dideman/public_html/wp-includes/functions.php on line 4779
یک تنه در برابر یک دنیا
موجود در انبار
دو سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، حملۀ عراق به ایران، شرایط خطیری را پیش پای انقلابیون ایرانی قرار داد. انقلابی که هنوز از دشمنان داخلی خود و عناصر رژیم گذشته به طور کامل رهایی نیافته بود وارد مرحلهای از حیات خود شد که میبایست آزمون بزرگ و مهمی را پس میداد. اینکه آیا میتوان در شرایطی که هنوز جامعه به ثبات نرسیده است، مانع از تصرف خاک کشور به دست دشمن شد؟ یا حتی فراتر از آن، آیا ممکن است دشمن بتواند انقلاب را به ورطۀ نابودی بکشاند؟ شرایط کشور در آن زمان آنچنان نابسامان بود که حتی سیگنالهای پیش از جنگ عراق برای حمله، که در شرایط عادی میبایست آژیر خطری برای کشور مورد تهاجم میبود نیز جدی تلقی نشد. این مسئله از آن رو جدی مینماید که در صورت درک این پسزمینهها، رجال سیاسی و نظامی کشور میبایست به سمت آمادهسازی نیروهای نظامی برای حضور در جنگ احتمالی میرفتند؛ اتفاقی که رخ نداد.
در چنین شرایط نابسامانی، عمدۀ تحلیلگران سیاسی و نظامی، عاقبت جنگ ایران و عراق را به ضرر ایران میدانستند. نکتۀ محوری دیگر آنکه در این جنگ، همان طور که در ادامه نیز خواهد آمد، بخش عظیمی از جهان، روبهروی انقلاب اسلامی ایستاد. بنابراین اگر نگاه وارونه به تاریخ را کنار بگذاریم و از آن بستر تاریخی به مسئلۀ جنگ بنگریم، درمییابیم که توان نظامی ایران برای عقب راندن عراق چندان نبوده است. دلیل عراق برای حمله به ایران نیز همین بود و بر همین اساس، آنان احتمال زیادی برای پیروزی خود قائل بودند. اگر نه، اختلافات مرزی ایران و عراق چیز تازهای نبود. عراق تا پیش از این و در زمان حکومت پهلوی دریافته بود که ایران از نظر نظامی در شرایطی نیست که بتوان بر آن پیروز شد. نابسامانی انقلابی از یک سو و سیگنالهای حمایت منطقهای و بینالمللی از سوی دیگر، به صدام حسین این اطمینان خاطر را داد که در این جنگ پیروز خواهد شد.
اما صدام و طیف هماندیش او در اتاق جنگ عراق، اگر اندکی از تاریخ دنیا مطلع بودند، درمییافتند که جنگ با یک کشور انقلابی عمدتاً به پیروزی نمیانجامد. کشور انقلابی در جو آرمانی خاصی به سر میبرد و در این شرایط، اگرچه ممکن بود از بروز جنگ شوکه شود، اما نهایتاً از آن به عنوان یک ابزار برای صدور انقلاب خود سود میجست. آنچه تاریخ نشان میدهد، رسیدن به همین نکتۀ محوری است. انقلاب فرانسه را شاید بتوان نمونه خوبی برای اثبات این ادعا دانست.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.