جهاد مقدس

در دین اسلام، به‌عنوان دینی که از خود تعریف جامع برای حل‌وفصل مشکلات بشر ارائه داده و مطابق آیۀ قرآنی «تبیان لکل شی»، توان پاسخ‌گویی به تمام مسائل موجود بشری را دارد، می‌بایستی مختصات مقولۀ امنیت امت وجود داشته باشد.

اندیشۀ سیاسی اسلام، علاوه بر اینکه به‌طور سلبی متضمن کسب امنیت در مقابل سلطۀ طاغوت است، به‌صورت ایجابی نیز دعوت به ایجاد جامعه‌ای سیاسی می‌کند که در آن با تحقق آگاهی، به‌مثابۀ شرط امکان کرامت و سعادت انسانی، جایی برای سلطه و استبداد نیست. بر همین اساس است که حتی تحمیل سلطه‌گرانۀ باورهای دینی نفی می‌شود.

بر این اساس در فصل اول و دوم این کتاب به نگاه اسلام به مقوله امنیت و دفاع پرداخته می‌شود و در فصل آخر کوشش می‌شود تا مسائلی چون رابطۀ جهاد و دعوت، کیفیت قتال با جنگجویان، چگونگی رفتار با غیرمقاتلان، شیوه برخورد با اسرا و مسائلی از این دست، مورد بازخوانی قرار گیرد تا از این رهگذر، رهیافت نوینی از اخلاق جنگی در اسلام به دست آید.